عبدالله بن مبارک بن واضح حنظلی تمیمی مروزی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوعبدالرحمان عبدالله بن مبارک بن واضح حنظلی مروزی تمیمی از موالی بنی حنظله و پدرش از ترک و مادرش از خوارزم بود.[۱] در سال ۱۱۸[۲] یا ۱۱۹[۳] هـ متولد شد و در خراسان می‌‌زیست.[۴] ده سال و اندی از عمرش نگذشته بود که به تحصیل علم پرداخت.[۵] وی از سلیمان تمیمی، عاصم احول، هشام بن عروه و دیگران روایت کرده و معمر بن سلیمان، سفیان بن عیینه، عبدالرحمان عطار و جمعی دیگر از او روایت کرده‌اند.[۶]

عبدالله جامع علوم فقه، تاریخ، حدیث و ایام العرب بود.[۷] او را شاعری شجاع، فقیهی با محبت و ثروتمندی سخی وصف کرده‌اند.[۸] ایشان محدثی موثق، امین و دارای احادیث زیادی است و همچنین درباره زهد و جهاد اشعاری دارد.[۹] گفته‌اند که ابن مبارک اولین کسی است که درباره جهاد کتاب نگاشت.[۱۰]

وی به منظور کسب علم و برای تجارت و جهاد به شام، عراق، حجاز، مصر، یمن و روم سفرهایی کرد[۱۱] و سرانجام هنگام بازگشت از جنگ با رومیان در نزدیکی فرات و در رمضان سال ۱۸۱ درگذشت[۱۲] و در هیت،[۱۳] منطقه‌ای در کنار فرات و اطراف بغداد[۱۴] دفن گردید. آثار برجای مانده از حنظلی این گونه است: «السنن التاریخ»، «التفسیر»، «الزهد»، «البر»، «الصلة»[۱۵] «رقاع الفتاوی الاربعین»[۱۶]، «الدقائق فی الرقائق»[۱۷] و «الجهاد»[۱۸].[۱۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الوافی بالوفیات ۱۷/۴۱۹.
  2. الطبقات الکبری ۷/۳۷۲.
  3. تاریخ بغداد ۱۰/۱۵۵.
  4. الاعلام ۴/۱۱۵.
  5. الوافی بالوفیات ۱۷/۴۱۹.
  6. تاریخ بغداد ۱۰/۱۵۳.
  7. الثقات ۷/۷.
  8. الوافی بالوفیات ۱۷/۴۲۰.
  9. الطبقات الکبری ۷/۳۷۲.
  10. الاعلام ۴/۱۱۵.
  11. الطبقات الکبری ۷/۳۷۲.
  12. المعارف ۵۱۱.
  13. الثقات ۷/۷.
  14. معجم البلدان ۵/۴۲۱.
  15. الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
  16. کشف الظنون ۱/۵۷ و ۹۱۱.
  17. هدیة العارفین ۱/۴۳۸.
  18. مستدرک معجم المؤلفین ۴۲۸.
  19. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۶۹.