معتمد عباسی در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

از خلفای دوران غیبت صغری بود. در سال ۲۵۶ هجری قمری در بیست و پنج سالگی به خلافت رسید و در سال ۲۷۹ هجری قمری در سن چهل و هشت سالگی در بغداد از دنیا رفت و مدت خلافت وی بیست و سه سال طول کشید. معتمد، مردی عیاش و سرگرم خوشگذرانی بود و تدبیر امور به دست برادرش "ابو احمد موفق" افتاده بود که معتمد را به زندان انداخت؛ او نخستین خلیفه‌ای بود که زندانی شد. در سال ۲۶۰ هجری قمری در دوران خلافت معتمد، امام حسن عسکری (ع) در بیست و نه سالگی درگذشت. معتمد در برابر امام (ع) رفتار و واکنشی داشت که از هیچ‌یک از خلفای پیشین مشاهده نشده بود و آن این بود که در برابر امام، اظهار کوچکی و عجز می‌کرد و دست به دامان امام (ع) می‌شد. در اوایل حکومت خویش به خانه حضرت می‌رفت و از آن حضرت می‌خواست که برای طولانی شدن حکومت وی دعا کند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. زندگانی نواب خاص امام زمان (ع)، علی غفارزاده، ص ۴۱.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷۱.