روش مناظره علمی در سیره آموزشی امامان معصوم (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

روش مناظره علمی در سیره آموزشی امامان معصوم (ع)
(مناظرات علمی امام رضا (ع))
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندگانسید حسن هاشمی اردکانی، سید ابراهیم میرشاه جعفری
موضوعسیره، سیره آموزشی، آموزش، مناظره‌، امام رضا (ع)
مذهبشیعه
منتشر شده دردوفصلنامه تربیت اسلامی
وابسته بهپژوهشگاه حوزه و دانشگاه
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرپاییز و زمستان ۱۳۸۷
شماره۷
شماره صفحاتاز صفحه ۷ تا ۲۲ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

روش مناظره علمی در سیره آموزشی امامان معصوم (ع) (مناظرات علمی امام رضا (ع)) عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی که به شیوه‌ مناظره‌ای علمی امام رضا (ع) با عالمان ادیان دیگر می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۶ صفحه‌ای به قلم سید حسن هاشمی اردکانی و سید ابراهیم میرشاه جعفری نگاشته شده و در دوفصلنامه تربیت اسلامی (شماره ۵،پاییز و زمستان ۱۳۸۶) انتشار یافته است.[۱]

چکیدهٔ مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «مناظره گفتمانی برای ایجاد فهم مشترک و درک متقابل توأم با اثربخشی دوجانبه است؛ از این رو، ائمه‌ معصوم(ع)، به‌ ویژه، حضرت رضا(ع) آن را به عنوان یکی از روش‌های‌ آموزشی در موضوعات پرچالش علمی درخور دقت و تأمل بسیار می‌دانستند».
  • نویسنده در ادامه می‌نویسد: «هدف این‌ مقاله تبیین روش مورد نظر بر اساس شیوه‌ مناظره‌ای علمی امام رضا با عالمان ادیان دیگر است؛ بنابراین، این مقاله الگوی عملی مناظره را ارائه می‌دهد. این مقاله که از نوع‌ پژوهش‌های بنیادی بوده، با روش تحقیق کیفی مبتنی بر تحلیل محتوایی و با استفاده از منابع‌ کتابخانه‌ای، به مطالعه‌ مناظرات امام(ع) می‌پردازد که با توجه به روش، اصول و چگونگی فرایند مناظره‌ای آن حضرت می‌توان آن را به عنوان روش آموزشی مطرح کرد و به کار بست. در این مقاله، ابتدا روش مناظراتی حضرت رضا(ع) و سپس اصول حاکم بر روند آن و چگونگی فرایند یک مناظره‌ علمی نزد آن حضرت بررسی می‌شود».[۱]

فهرست مقاله

  • مقدمه؛
  • روش مناظره علمی؛
    • اصول مناظره علمی؛
    • خطاب توأم به عقل و دل و تحریک وجدان؛
    • منطق صواب؛
    • نظم منطقی؛
    • توجه به محتوای پیام گوینده؛
    • حد سخن؛
    • مستندگویی؛
  • فرایند مناظره علمی؛
    • دعون به پرسش؛
    • همگام شدن؛
    • هدایت کردن؛
  • نتیجه‌گیری؛
  • منابع.[۱]

دربارهٔ پدیدآورندگان

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله