سفیانی و مدعیان تاریخی (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

سفیانی و مدعیان تاریخی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی روایات مربوط به سفیانی در مصادر اهل سنت و منابع شیعه می‌پردازد. این مقاله ۲۶ صفحه‌ای به قلم مصطفی صادقی نگاشته شده و در فصلنامه مشکوة (شماره ۹۱، تابستان ۱۳۸۵) منتشر گشته است.[۱]

سفیانی و مدعیان تاریخی
رتبه علمیعلمی ترویجی
زبانفارسی
نویسندهمصطفی صادقی
موضوعسفیانی، مهدویت
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه مشکوة
وابسته بهبنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی
محل نشرمشهد، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۸۵
شماره۹۱
شماره صفحاتاز صفحه ۹۴ تا ۱۱۹ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

چکیده مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «درباره علائم ظهور به ویژه سفیانی که مشهورترین آنهاست، سخن فراوان گفته شده و می‌شود. لکن تاکنون نگاهی تاریخی و با در نظر گرفتن مدعیان - یا به تعبیری بهتر، کسانی که با عناوینی مشابه آنچه در علائم وجود دارد، و در تاریخ اسلام ظهور و بروز داشته‌اند - طرح و بررسی نشده است. این نوشتار با بررسی روایات یکی از این نشانه‌ها، درصدد است به مقایسه این روایات با گزارش‌های تاریخی مربوط به سفیانی‌ها بپردازد. با این توجه که مهم‌ترین، مشهورترین و در عین حال مشکل‌ترین نشانه‌ای که برای ظهور مهدی(ع) به طور گسترده در منابع قدیم و جدید بیان می‌‌شود، ظهور سفیانی است»[۱].

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • اشاره؛
  • ویژگی اخبار فریقین
  • نشانه‌های پنج‌گانه
  • گفتم نداء چیست؟
  • اشکالات و ابهامات
  • مدعیان سفیانی
  • نظریه دیگر
  • خلاصه
  • منابع

دربارهٔ پدیدآورنده

 
مصطفی صادقی

حجت الاسلام و المسلمین مصطفی صادقی (متولد ۱۳۴۸ ش، کاشان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جعفر سبحانی، محمد فاضل لنکرانی و سید احمد مددی پیگیری کرد. تدوین کتاب و مقاله پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، مدیر گروه تاریخ و اعلام دانشنامه پیامبر اعظم (ص) پژوهشکده باقرالعلوم وابسته به سازمان تبلیغات، عضو گروه تاریخ مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، مدرس دانشگاه ادیان و مذاهب، مرکز آموزش خواهران دفتر تبلیغات، جامعة الزهرا، دانشگاه کاشان، مدرسه فاطمیه از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «تاریخ امامیه»، «دولتمردان شیعه در دستگاه خلافت عباسی»، «گزیده کتاب‌شناسی تاریخ تشیع»، «تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور»، «راستگویی در سیره معصومان و مواجهه آنان با پدیده دروغ»، «کاشان در مسیر تشیع»، «پیامبر و یهود حجاز»، «شیوه‌های تشخیص امام در عصر حضور»، «ارزیابی اخبار قضاوت‌های امیرالمؤمنین علی»، «سفیانی و مدعیان تاریخی» و «فهرس المقالات التاریخیه» برخی از این آثار است.[۲].


پانویس

دریافت متن