تبتل
مقدمه
واژه تبتُل به معنی انقطاع الی الله است در عبادت و نیت است: (مفردات راغب، ص ۱۰۷، [بَتَلَ]
﴿إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا * وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلً﴾[۱]
نکات
در این دو آیه:
- توجه کامل به پروردگار و انقطاع از غیر او، توصیه خداوند به پیامبر است.
- یاد خدا و انقطاع از غیر او توأم با توسعه زندگی مادی از سفارشهای قرآن به پیامبر: ﴿إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا﴾[۲] تو در روز تلاشی طولانی داری.
- لزوم تبتل و توجه کامل به خدا و انقطاع از دیگران و توقعات بیجا برای رهبران جامعه اسلامی مطرح شده است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ «تو را در روز، کوششی دراز دامن است * و نام پروردگارت را یاد کن و از همه بگسل و بدو بپیوند» سوره مزمل، آیه ۷-۸.
- ↑ «تو را در روز، کوششی دراز دامن است» سوره مزمل، آیه ۷.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۲۶۴.