اسود بن حازم بن صفوان بن عزاز بخاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وی از معمرین صحابه است که ساکن بخارا شد. نام جد او «عرار» نیز ثبت شده است[۱]. ابو جمیل عباد بن هشام شامی که اذان‌گوی یکی از قرای بخارا به نام «بَمِجکَث» بود[۲]، می‌‌گفت: من شش یا هفت ساله بودم که مردی از یاران رسول خدا (ص) را دیدم، دندان در دهان نداشت و خرما را با روغن می‌خورد، نام او اسود بن حازم بود و می‌‌گفت: من سی ساله بودم که با رسول خدا (ص) در غزوه حدیبیه شرکت کردم[۳]. از او سؤال شد: اکنون چند سال بر تو گذشته است؟ گفت: یکصد و پنجاه و پنج سال[۴]، ابن حجر[۵] اسناد این روایت را بسیار ضعیف دانسته است. همچنین اینکه در بحث آخرین صحابی رسول خدا (ص) هیچ اشاره‌ای به این شخص نشده است، بیانگر این مطلب است که خبر مربوط به اسود بن حازم نزد صحابه‌نگاران مردود و بی‌ارزش بوده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
  2. سمعانی، ج۱، ص۳۹۸ و ۲۵۹؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۴۹۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۵؛ سمعانی، ج۱، ص۳۹۸.
  4. ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۵؛ متقی هندی، ج۱۳، ص۲۷۷.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۲۲۲.
  6. محمدی، رمضان، مقاله «اسود بن حازم بن صفوان بن عزاز بخاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۶.