ابوالجواظ

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از ابن جواظ)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

در نقلی از کلبی در ذیل آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ[۱] از این شخص که یکی از منافقان صدر اسلام بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که ‌رسول ‌خدا (ص) زکاتِ جمع‌آوری شده را میان مسلمانان تقسیم می‌کرد، ابوالجواظ (ابن‌الجواظ)[۲] پیامبر را به تقسیم ناعادلانه زکات متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ[۳] درباره‌اش نازل شد[۴].

جز این نقل، در هیچ منبع تاریخی و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.[۵]

منابع

پانویس

  1. «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
  2. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.
  3. «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
  4. التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.
  5. دشتی، سید محمود، مقاله «ابوالجواظ»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص 640.