ابورزین اسدی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

شیخ طوسی او را از اصحاب امیرمؤمنان (ع) به شمار آورده است[۱]. و ابن حجر، او را کوفی و مورد وثوق و از علمای عصر خود و راوی حدیث از علی بن ابی‌طالب (ع) و ابن مسعود و معاذ بن جبل و... می‌داند. وی در جنگ صفین در رکاب حضرت علی (ع) از جنگید. و طبق نقلی، ابن زیاد او را در بصره به قتل رساند[۲][۳]

ابورزین اسدی در دانشنامه سیره نبوی

نامش را به اختلاف، مسعود بن مالک و عبید گفته‌اند[۴]. به گفته ابن اثیر[۵] و مغلطای[۶] تنها ابن شاهین او را در شمار صحابه آورده و حدیثی از او نقل کرده است. بر پایه این حدیث، تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ؛ در آیه الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ[۷]. بر مرتبه سوم طلاق دلالت دارد[۸]. اطلاعات بسیاری از وی در دست است، ولی به یقین او از تابعان بوده و حدودسال ۸۵ وفات یافته است و با توجه به شرح زندگانی‌اش، به هیچ وجه نمی‌توان او را صحابی دانست. از این‌رو ما از معرفی او خودداری می‌کنیم[۹][۱۰]

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۶۴، ش۳۰.
  2. تهذیب التهذیب، ج۸، ص۱۴۲.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۲۹۴.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۲۶.
  5. ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۵.
  6. مغلطای، ج۲، ص۲۷۰.
  7. «طلاق (رجعی) دوبار است پس از آن یا باید به شایستگی (با زن) زندگی یا (او را) به نیکی رها کرد» سوره بقره، آیه ۲۲۹.
  8. ابن حجر، فتح، ج۹، ص۳۰۰؛ جصاص، ج۱، ص۴۷۱؛ دارقطنی، ج۷، ص۳۵.
  9. برای اطلاع بیشتر ر. ک: مزی، ج۲۷، ص۴۷۸؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۱۰۶-۱۰۷.
  10. خانجانی، قاسم، مقاله «ابورزین ۲»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۹۵.