احمد بن ابی‌زهراء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

احمد بن أبی زهراء در سند یک روایتی تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب الکافی آمده است:

«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي زَهْرَاء عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ[۱] قَالَ: بِمَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ (ص) مِنَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يَخْلِطُوهَا بِوَلَايَةِ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ فَهُوَ الْمُلَبَّسُ بِالظُّلْمِ»[۲].

در نام راوی، تصحیف رخ داده و مقصود احمد بن أبی زاهر است، چنانچه در منبع اصلی، یعنی کتاب الکافی و در تأویل الآیات الظاهرة بدین صورت آمده است[۳][۴]

منابع

پانویس

  1. «آنان که ایمان آورده‌اند و ایمانشان را به هیچ ستمی نیالوده‌اند» سوره انعام، آیه ۸۲.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۴، ص۳۷۹، به نقل از: الکافی، ج۱، ص۴۱۳، ح۳.
  3. ر. ک: الکافی، ج۱، ص۴۱۳، ح۳؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۱۶۹ - ۱۷۰.
  4. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۵۲.