احمد بن صبیح اسدی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابو عبدالله احمد بن صبیح اسدی کوفی ثقه، دارای تألیفات از جمله التفسیر که نجاشی با چهار واسطه و شیخ با سه واسطه از آن خبر داده[۱]، و آقا بزرگ تهرانی با عنوان تفسیر ابن صبیح از آن یاد کرده است[۲]. تاریخ تولد و وفات وی نامعلوم است، ولی باتوجه به اینکه علی بن حسن بن علی بن فضال - از اصحاب امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) - از وی روایت نقل کرده است[۳] می‌توان او را از مفسران عصور حضور به شمار آورد.[۴]

منابع

پانویس

  1. رجال النجاشی، ص۷۸، رقم ۱۸۴؛ طوسی، الفهرست، ص۲۲ و ۲۳، رقم ۵۸.
  2. آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۴۳، رقم ۱۱۸۳.
  3. ر. ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۲۷ و ۱۲۸. در معجم رجال الحدیث روایت‌کننده از او را «علی بن حسن بن فضال» ذکر کرده، ولی معلوم است که منظور علی بن حسن بن علی بن فضال است.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۸.