احمد بن محمد اردبیلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
مقدس اردبیلی
(احمد بن محمد اردبیلی نجفی)
لقبمقدس اردبیلی
تاریخ درگذشت۹۹۳ق
آرامگاهنجف (عراق)
ملیتایرانی
زبانعربی
پیشهمرجع تقلید
منصبمحدث، فقیه، متکلم
دیناسلام
مذهبشیعه اثناعشری
اطلاعات علمی
تحصیلاتاجتهاد
استادانجمال‌الدین محمود،
ملا عبدالله یزدی،
مولی میرزاجان باغندی
شاگردانمیر فیض‌الله تفرشی،
عنایت‌الله کوهپایه‌ای،
ملاعبدالله شوشتری
آثار«حدیقة الشیعه»
«اثبات واجب تعالی»
«اثبات امامت»
«استیناس المعنویه»
«بحرالمناقب»
«رساله خراجیه»
«مقالة فی الامر بالشی»
«مناسک حج»

احمد بن محمد اردبیلی نجفی (متوفای ۹۹۳ق نجف) مشهور به مقدس اردبیلی، از علمای بزرگ و ثقات فقهای شیعه است و شخصیتی است که به زهد و ورع و امانت و دیانت ضرب المثل بوده و مجلسی او را در شمار کسانی که به ملاقات امام عصر (ع) نائل آمده‌اند، آورده است. در حالات او آمده است که هرگاه هنگام زیارت مخصوصه به کربلا می‌رفت، نماز را جمع می‌خواند و می‌گفت: زیارت، سنت است و تحصیل علم، فریضه؛ می‌ترسم که سنت چون با فریضه مزاحمت کند، مورد نهی باشد و سفر، سفر معصیت؛ از این‌رو تمام را هم می‌خوانم. مقدس اردبیلی، علوم معقول و منقول را نزد بعضی از شاگردان شهید ثانی در نجف اشرف خوانده و مرحوم صاحب مدارک از شاگردان او است. وی در عصر شاه طهماسب و شاه عباس اول صفوی و شیخ بهایی می‌زیسته و میان او و شاه عباس مکاتباتی بود[۱].

استادان

کتاب‌های منتشر شده

  1. حدیقة الشیعه
  2. اثبات واجب تعالی
  3. اثبات امامت
  4. استیناس المعنویه
  5. بحرالمناقب
  6. رساله خراجیه
  7. مقالة فی الامر بالشی
  8. مناسک حج

شاگردان

جستارهای وابسته

پانویس