اساف بن انمار سلمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از اساف بن أنمار سلمی)

مقدمه

وی از تیره بنو سلمه، از قبیله انصار است[۱]. ابن حبان[۲] و دیگران[۳] او را صحابی شمرده‌اند و به نقل از باوردی [۴] و ابن منده از طریق ایوب بن عتبه، از ابوالنجاشی، از رافع بن خدیج از عمویش ظهیر بن رافع نقل کرده است که رسول خدا (ص) سختی در باب مزارعه یا مساقات فرمود[۵] که هنگام شنیدن آن، مردی از بنو سلیم که اساف بن أنمار نام داشت شعری سرود و اساف شاعر ما که نامش اساف بن نهیک یا نهیک بن اساف بود با شعری پاسخ او را داد[۶].

ابونعیم معتقد است این زیاده، یعنی انشاد شعر از اساف و پاسخ آن به وسیله فرد دیگر، تنها از طریق ایوب آمده است[۷]. بنا به نقل ابن منده این روایت غریب است[۸].

ابن حجر[۹] هرچند در بخش اول (صحابه) از او یاد کرده، ولی می‌گوید: این روایت بر صحابی بودن او دلالت ندارد؛ البته در موارد دیگر، ابن حجر[۱۰] به صورت قاعده‌ای برای شناسایی صحابه می‌گوید: هنگام رحلت پیامبر، همه انصار مسلمان بوده‌اند.[۱۱]

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۹۳، ص۲۸۰.
  2. ابن حبان، ج۸، ص۱۶.
  3. ابن جوزی، ص۱۵۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳.
  4. م ۳۰۱، مؤلف معرفة الصحابه
  5. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱.
  6. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵؛ ر. ک: اساف بن نهیک.
  7. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴.
  8. روایتی که تنها از یک طریق مورد اطمینان نقل شده باشد. ر. ک: عتر، ص۳۹۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.
  9. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.
  10. ابن حجر، ج۱، ص۲۴۱ و ۲۹۸.
  11. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اساف بن انمار سلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۳۵.