اسد بن اسید بن ابی اناس

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وی از قبیله کنانه است[۱] و انس برادر اوست[۲]. پدرش شاعری بود که به سبب هجو مسلمانان، رسول خدا (ص) خونش را مباح شمرد[۳] و همو «اسید» مردم را بر ضد امیر مؤمنان علی بن ابی طالب (احتمالا در جنگ احد) تشویق و ترغیب می‌کرد و رسول خدا (ص) خونش را مباح دانست[۴]، ولی «اسید» و فرزندش «اسد» در فتح مکه اسلام آوردند[۵][۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۳۹۰.
  3. ابن عساکر، ج۲۰، ص۲۱.
  4. ابن ماکولا، ج۱، ص۱۱۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۷ و ر. ک: مدخل اسید بن آبی اناس کنانی.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  6. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسد بن اسید بن ابی اناس»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۴۲.