اسماء بنت یزید در قرآن
اسماء بنت یزید در شأن نزول
زنان مسلمان در آغاز، پس از طلاق، عِدّه نگه نمیداشتند تا اینکه اسماء از همسر خود طلاق گرفت و آیه ﴿وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴾[۱] نازل شد. به روایت ابیداوود و ابن ابیحاتم از اسماء، حکم عدّه طلاق، نخستین بار درباره او نازل شده است [۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ «و زنان طلاق داده باید تا سه پاکی (از حیض) خویشتن، انتظار کشند و اگر ایمان به خداوند و روز بازپسین دارند پنهان داشتن آنچه خداوند در زهدانشان آفریده است برای آنان روا نیست و اگر شوهرانشان سر آشتی دارند به باز آوردن آنان در این حال سزاوارترند و زنان را بر مردان، حقّ شایستهای است چنان که مردان را بر زنان؛ و مردان را بر آنان، به پایهای برتری است و خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره بقره، آیه ۲۲۸.
- ↑ سنن ابیداوود، ج ۲، ص ۱۵۱؛ تفسیر قرطبی، ج ۱۸، ص ۹۹؛ تفسیر ابنکثیر، ج ۱، ص ۲۷۷.
- ↑ خراسانی، محمد، مقاله «اَسماءْ بنت یزید»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۳، ص 279.