مهراس
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«مهراس» موضعی است در یمامه و از منازل اعشی.[۱] علاوه بر این موضع، از آبی در اُحد هم به عنوان مهراس نام برده شده است.[۲] نقل است که در اثنای جنگ احد و پس از شکست مسلمانان، چون رسول خدا(ص) با تنی زخمی و لبانی تشنه به دهانه دره رسید، علی(ع) با استفاده از سپر خود، مقداری از آب مهراس نزد حضرت آورد. پیامبر(ص) چون بویی در این آب حس کرد، از آن ننوشید و با آن صورت خود را شستند.[۳] همچنین گفته شده که ممکن است مهراس، سنگی باشد کنده کاری شده[۴] یا سنگی باشد شبیه ظرف جهت جمع‌آوری آب. این ظرفها آب باران را در خود نگه می‌‌داشت اما نگهداری طولانی مدت این آب موجب تغییر طعم و رنگش می‌‌شود. سمهودی هم از مهراس به عنوان آبی در احد یاد کرده به نقل از مبرد، مهراس را گودالهایی دانسته در نقاط دور دست شعب احد که آب باران در این گودالهای بزرگ و کوچک جمع می‌‌شد و مهراس نام این گودالهاست.[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۳۲.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۲۷۴؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۳۲.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۸۵؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۱۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۳۲.
- ↑ سمهودی، وفاء الوفاء، ج۲، ص۳۷۹.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۰۵.