ام‌مهزول بنت مرثد

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

معرفی اجمالی

وی زنی زیبا و از فاحشگان پرچمدار مکّه [۱] و یکی از مشهورترین آنان بود.[۲] او نخست کنیز سائب بن ابی سائب مخزومی[۳] بود و از راه فاحشگی برای ارباب خود درآمد کسب می‌کرد. از اینکه بعضی از مسلمانان قصد ازدواج با او را داشته‌اند[۴] بر می‌آید که وی سرانجام آزاد شده است.

به گفته برخی مفسران[۵] امّ مهزول برای ازدواج شرط می‌کرد که هزینه زندگی شوهر خود را از درآمد روسپیگری بپردازد، بدان شرط که شوهر به او اجازه زناکاری بدهد. یکی از مسلمانان که در فقر و بی‌کسی می‌زیست از پیامبر (ص) اجازه خواست تا با امّ مهزول ازدواج کند و از دارایی او بهره‌مند گشته و پس از بی‌نیازی رهایش کند[۶] به نقلی در پاسخ این درخواست آیه الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ[۷] نازل شد و مسلمانان را از ازدواج با زنان بدکاره و مشرک باز داشت. از فرجام وی اطلاعی در دست نیست.[۸]

منابع

  1. الله‌اکبری، محمد، مقاله «ام مهزول بنت مرثد»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۴

پانویس

  1. روض‌الجنان، ج۶،ص۴۸؛ الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۲۷.
  2. کشف الاسرار، ج ۶، ص ۴۸۴؛ روض‌الجنان، ج ۱۴، ص ۸۳.
  3. جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۶؛ اسباب النزول، ص ۲۶۳.
  4. جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۳؛ اسباب النزول، ص ۲۶۳.
  5. جامع‌البیان، مج ۱۰، ج ۱۸، ص ۹۵ ـ ۹۷؛ اسباب النزول، ص۲۶۳؛ الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۲۷.
  6. التبیان، ج ۷، ص ۴۰۷؛ مجمع‌البیان، ج ۷، ص ۱۹۷؛ مبهمات‌ القرآن، ج ۲، ص ۲۵۱ ـ ۲۵۲.
  7. «مرد زناکار جز زن زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد و زن زناکار را نیز جز مرد زناکار یا مشرک به همسری نگزیند و این بر مؤمنان حرام شده است» سوره نور، آیه ۳.
  8. الله‌اکبری، محمد، مقاله «ام مهزول بنت مرثد»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۴، ص 389.