بارق
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
بارق جایی است در ساحل فرات که به الخورنق و السدیر متصل است. یاقوت حموی آن را آبی دانسته در عراق و آن را مرز بین قادسیه و بصره عنوان کرده و از نواحی کوفه به شمارَش آورده است. وی با آوردن این مطلب که شاعران، بسیار از بارق یاد کرده‌اند من باب نمونه بیتی از اسود بن یعفر را شاهد قرار می‌‌دهد: اهل الخورنق و السدیر و البارق و القصر ذی الشّرفات من سنداد[۱] اما مناسبتی بین بارق با بصره و قادسیه وجود ندارد. در نزدیکی کوفه به حیره و خورنق و سدیر شکی نیست اما این که بصره با بارقی که نزدیک خورنق و سدیر و از عمّال کوفه است هم مرز است تردید وجود دارد ضمن این که در شعر هم، به نزدیکی بارق به دو مورد اخیر - یعنی خورنق و سدیر - اشاره شده است نه بصره. امروزه نام بارق، برای مردم نامی شناخته شده نیست. بارق را همچنین کوهی در عراق و در نزدیکی کوفه گفته ان که به واسطه اسکان گروهی از مردم بنی بارق[۲] در آن، این کوه «جبل بارق» نامیده شد.[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۳۱۹.
- ↑ فرزندان سعد بن عدی بن حارثة بن عمرو بن مزیقیاء ازدی.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۲۲۱؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۳۱۹.
- ↑ بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۹-۴۰.