بحث:پیامبران پیش از پیامبر خاتم

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل پیامبران پیش از پیامبر خاتم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

محمد بیابانی اسکوئی

تعداد پيامبران

در قرآن كريم تنها تعدادى از پيامبران الهى نام برده شده است. و تصريح شده كه رسولانى هم هستند كه ذكرى از آن‌ها به ميان نيامده است. وَرُسُلاً قَدْ قَصَصْناهُمْ عَلَيْکَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلاً لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْکَ. (و رسولانى كه پيش از اين آن‌ها را بر تو نقل كرديم و رسولانى كه بر تو آن‌ها را نقل نكرديم).
در قرآن كريم تنها نام بيست و شش پيامبر آمده؛ و آنان عبارتند از: آدم، نوح، ادريس، هود، صالح، ابراهيم، لوط، اسماعيل، اليسع، ذوالكفل، الياس، يونس، اسحاق، يعقوب، يوسف، شعيب، موسى، هارون، داوود، ايّوب، سليمان، زكريّا، يحيى، اسماعيل صادق الوعد، عيسى و محمّد ۶ .
پيامبران ديگرى نيز بوده‌اند كه به صورت مبهم از آن‌ها ياد شده است. مانند : قالَ لَهُمْ نَبِـيُّهُمْ. (پيامبرشان به آن‌ها گفت). أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلى قَرْيَةٍ. (يا مانند كسى كه بر آباديى عبور كرد). وَأوصَيْنَا إِلى إِبْراهِـيمَ وَإِسْمـعِـيلَ وَإِسْحـقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْباطِ. (و به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب واسباط وصيّت كرديم).
در آيه آخر «أسباط»، جمع سبط به معناى قبايل بنى اسرائيل است كه هر قبيله‌اى را پيامبرى بوده است. و تعداد آن‌ها بنابر آنچه روايات اهل بيت : بر آن دلالت دارد ـ دوازده نفر ـ از فرزندان حضرت يعقوب ۷ ـ است.
در دعاى امّ داوود امام صادق ۷ تعداد ديگرى از پيامبران الهى را نام برده است .
در روايات اهل بيت : مشهور است كه تعداد پيامبران الهى صد و بيست و چهار هزار نفرند.
در روايتى تعداد آن‌ها صد و چهل و چهار هزار ذكر شده است.
در حديثى ديگر سيصد و بيست هزار نبى و سيصد و اندى رسول ذكر گرديده است
و در حديثى ديگر صد و بيست هزار.

پيامبران اولوالعزم

در تعداد پيامبران اولوالعزم اختلاف نيست. و همه اتّفاق دارند كه آن‌ها پنج نفر و عبارتند از: نوح، ابراهيم، موسى، عيسى و محمّد :.
ولى در انگيزه نامگذارى آنان به اين عنوان اختلاف است :
در برخى روايات حكمت آن صاحب شريعت بودن آنان عنوان شده است.
در برخى ديگر كمال ولايت و دوستى اهل بيت :.
در برخى مبعوث شدن فراگير آنان به كرانه‌هاى زمين و جنّ و انس.
و در برخى ديگر پيشى گرفتن در اقرار به خداوند متعال.
پس در اينكه اين پنج نفر از پيامبران بزرگ الهى‌اند و نسبت به ديگران از درجه و مقامى بالا برخوردارند ترديدى نيست و امام صادق ۷ فضيلت و برترى علمى آن‌ها را نسبت به پيامبران ديگر به صراحت بيان كرده؛ مى‌فرمايد : إِنَّ اللَّهَ فَضَّلَ أُولِي الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ بِالْعِلْمِ عَلَى الْأَنْبِيَاء. (همانا خداوند رسولان اولوالعزم را به علم بر پيامبران برترى داده است).

سخن و زبان پيامبران

همه پيامبران با واژه و زبان قوم خويش سخن گفته‌اند : وَما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلّا بِلِسانِ قَوْمِهِ. (و ما هيچ رسولى نفرستاديم مگر به زبان قومش).
از اميرمؤمنان و امام صادق ۸ نقل شده كه هود، صالح، شعيب، اسماعيل و محمّد : به زبان عربى سخن مى‌گفتند.
و در روايتى زبان حضرت آدم، شيث، إدريس، نوح و ابراهيم : را سريانى و زبان اسحاق، يعقوب، موسى، داوود و عيسى : را عبرانى، و زبان هود، صالح، شعيب، اسماعيل و محمّد : را عربى دانسته است. و بعد فرموده است : ابراهيم و اسحاق و يعقوب و لوط در يك زمان مبعوث شده‌اند.

كتابهاى پيامبران

در حديثى از پيامبر گرامى اسلام نقل شده كه تعداد كتابهايى كه بر پيامبران الهى نازل شده صدو چهار است : مِائَةَ كِتَابٍ وَ أَرْبَعَةَ كُتُبٍ أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى شَيْثٍ خَمْسِينَ صَحِيفَةً وَ عَلَى إِدْرِيسَ ثَلَاثِينَ صَحِيفَةً وَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ عِشْرِينَ صَحِيفَةً وَ أَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَان. (خدا صد و چهار كتاب نازل كرد. پنجاه صحيفه بر شيث و سى صحيفه بر ادريس و بيست صحيفه بر ابراهيم و تورات و انجيل و زبور و فرقان را نازل كرد).
در حديثى از امام صادق ۷ آمده است كه مجوس پيامبرى داشتند كه او را كشته و كتابش را سوزاندند. اين كتاب در دوازده هزار پوست گاو گرد آمده بود.
قرآن نيز به كتاب برخى پيامبران اشاره دارد : وَآتَيْنا داوُدَ زَبُوراً. (و بر داود زبور را داديم). وَقَفَّيْنا عَلى آثارِهِمْ بِعِـيسَى آبْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ آلتَّوْراةِ وَآتَيْناهُ آلإِنْجِـيلَ فِـيهِ هُدَىً وَنُورٌ وَمُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْراةِ وَهُدىً وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِـينَ. (به دنبال آثار آن‌ها عيسى بن مريم را آورديم در حالى كه تورات را پيش روى خود تصديق كننده بود و به او انجيل را داديم در آن هدايت ونور بود و تورات پيش از خود راتصديق كننده بود و هدايت و موعظه براى پرهيزگاران بود). إنّ هَذَا لَفِي الصّحف الأولِى * صحف إبراهِيم وَمُوسَى. اين در كتابهاى پيشين موجود است كتاب‌هاى ابراهيم و موسى.
بدين ترتيب مى‌توان پيامبران صاحب كتاب را از اين آيات و روايات به اجمال شناخت. مقدارى از محتواى آن كتاب‌ها نيز در آيات قرآن و روايات معصومان : ديده مى‌شود امّا هرگز نمى‌توان اطّلاع كاملى از آن‌ها به دست آورد. ما معتقديم كه اصل همه آن كتاب‌ها نزد حضرت ولى عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف محفوظ است.