بررسی مصادیق راسخان در علم در نگاه مفسران (مقاله)

بررسی مصادیق راسخان در علم در نگاه مفسران عنوان مقاله‌ای است که به بررسی آگاهی راسخان در علم نسبت به محکمات و متشابهات می‌پردازد. این مقاله ۲۴ صفحه‌ای به قلم حسین افسردیر و مرضیه فضلی‌نژاد به زبان فارسی نگاشته شده و در فصلنامه حسنا (شماره ۲۱، تابستان ۱۳۹۳) منتشر گشته است.[۱]

بررسی مصادیق راسخان در علم در نگاه مفسران
زبانفارسی
نویسندگانحسین افسردیر و مرضیه فضلی‌نژاد
موضوعرسوخ در علم و تأویل قرآن
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه حسنا
وابسته بهمؤسسه تفسیر و پژوهش قرآن رهپویان سیدالشهدا قم
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۹۳
شماره۲۱
تعداد صفحات۲۴
شماره صفحاتاز صفحه ۱۱ تا ۳۴ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «قرآن در آیه ۱۶۲ نساء و آیه هفت آل عمران از «راسخون فی العلم» یاد نموده است. مقاله پیش رو به بررسی این مسئله پرداخته که راسخون فی العلم چه کسانی هستند؟ در آیه اول، منظور از راسخان عده‌ای از علمای بنی‌اسرائیل‌اند؛ اما در آیه دوم، میان مفسران اختلاف وجود دارد. برخی آن را منحصر به اهل بیت(ع) می‌دانند و برخی، غیر ایشان را نیز داخل مصادیق راسخان در علم می‌دانند.راسخان در علم دو معنا دارد؛ معنای عام که شامل همه افراد می‌شود و دیگری معنای خاص که به اهل بیت(ع) اختصاص دارد».[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  1. معنای «والراسخون فی العلم»؛
    1. مصداق راسخان در علم در آیه ۱۶۲ نساء؛
    2. مصادیق راسخان در علم در آیه هفت سوره آل‌عمران:
      1. معنای تأویل؛
      2. نوع «واو» در «و الراسخون فی العلم»؛
      3. منظور از راسخون فی العلم:
        1. راسخان به معنای علم؛
        2. راسخان در علم به معنای خاص [آگاهان به علم تأویل]؛
  2. آیا رابطه بین «راسخان در علم» و «عالم بودن به تأویل»؛
  3. نتیجه‌گیری؛
  • پی‌نوشت‌ها.

دربارهٔ پدیدآورندگان

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله