بلادح

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

جمع بَلدَح است و بلدح وادی ای قبل از مکه از جانب غرب[۱] و به قولی وادی دوم مکه است. به قسمت مرتفع مکه تا حراء، «وادی العُشر»[۲] گفته می‌‌شود و مناطق میانی بین مکه و عمرة التنعیم، «فخّ»[۳] و با گذر از جبل ملحات، نام «بلدح» - که امروزه «ام الدود» یا «ام الجود» نامیده می‌‌شود - به خود می‌‌گیرد. و چون از ام الدود بگذرد و به حدیبیه نزدیک شود، «وادی المقتله» خوانده می‌‌شود. سپس به مر الظهران، جایی که شمال حدیبیه قابل رؤیت است، می‌‌رسد.[۴]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۸۰. بکری، بلدح را دره ای نزدیک جراحیه در طریق تنعیم به مکه دانسته است.(بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۲۷۳)
  2. این مکان در زمان أزرقی «مکة السدر» نامیده می‌‌شد.
  3. در حال حاضر بدان «الزاهر» گفته می‌‌شود.
  4. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۴۹.