بنی‌فجاءه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بنی فجاءه را از شاخه‌های قبیله بنی مراد مذحج و از نسل فجاءة بن مالک بن ناجیة بن مراد گفته‌اند[۱]. برخی بنی فجاءه را از تیره‌های قبیله ازد[۲] و از نسل فجاءة بن ربیعة بن مالک بن کدادة بن مفرج بن مالک بن زَهرانَ بن کَعْب بن حارث بن کَعْب بن عبداللّه بن مالک بن نصر بن ازد گفته‌اند که از ازد شنؤه به بنی مراد پیوستند[۳]. از تاریخ جاهلی و اسلامی بنی مفرج خبری در دست نیست.[۴]

منابع

پانویس

  1. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.
  2. ر.ک: ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.
  3. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۰۷.
  4. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.