بنی نوفل بن ربیعه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بنی نوفل در شمار اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های قبیله بنی بکیل بن همدان هستند که نسب از نوفل بن ربیعة بن حارث بن ربیعة بن مُرهبة بن دُعام بن مالک بن معاویة بن صعب بن دومان بن بکیل بن جشم می‌برند[۲]. از این طایفه و تاریخ جاهلی و اسلامی آن، اطلاع چندانی در دست نیست. ابن حائک همدانی (م. ۳۳۴) پس از ذکر نسب این قوم، از ابوحذیفه در شمار فرزندان نوفل بن ربیعه یاد کرده، وی را سرشاخه طایفه‌ای به همین نام – بنی ابوحذیفه - معرفی کرده است[۳]. همدانی، در ادامه از بنی نوفل، به عنوان ساکنان المناحی در یمن یاد کرده است[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۲۰۲.
  2. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۸؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۳۰.
  3. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۳۰.
  4. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۳۰.
  5. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.