جندب بن عمرو بن حممه دوسی
آشنایی اجمالی
او منسوب به تیره دوس، از قبایل ازد یمن است[۱]، وی هم‌پیمان بنی امیه[۲] و به گفته ابن کلبی پدرش از حکمای عرب بود[۳]. در خبر مبالغه‌آمیزی گفته شده که عمر و سیصد سال بر دَوس فرمانروایی کرد. جندب در جاهلیت می‌‌گفت: برای مردم، خدا و خالقی هست، ولی نمی‌دانم کیست؟ او هنگامی که خبر بعثت رسول خدا (ص) را شنید، با هفتاد نفر از قوم خود نزد آن حضرت شرفیاب شد و همگی مسلمان شدند[۴]. جندب به مدینه هجرت کرد، سپس به شام رفت، ولی دخترش را در مدینه نزد عمر گذاشت و به او سفارش کرد اگر همتا و هم شأنی برای دخترش پیدا شد، ولو به بند کفشی او را شوهر دهد، وگرنه او را به قبیله‌اش برگرداند. دختر جندب همچنان نزد عمر بود تا به درخواست پدرش با عثمان ازدواج کرد و عمرو بن عثمان در خلافت عمر به دنیا آمد[۵]. وی فرمانده بخشی از سپاه در یرموک (در سال دوازدهم) بود[۶] و در اجنادین (سال سیزدهم) کشته شد[۷]. ابن منده می‌گوید: حدیثی از وی شناخته نشده است[۸].[۹]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶.
- ↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۸۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۶۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۱۴.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۳، ص۴۲۴.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۱۴.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۳۱۸.
- ↑ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲، ص۱۸۰؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۸۵؛ ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۹۱.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۱۴.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «جندب بن عمرو بن حممه دوسی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۲۵.