جهر ابوعبدالله
آشنایی اجمالی
از نسب و زندگی او اطلاعی در دست نیست. تنها خبری که از وی نقل شده و مستند صحابی بودن اوست، آن است که زهری از پسرش «عبدالله بن جهر» از «جهر» نقل کرده است که گفت: پشت سر پیامبر نماز می‌خواندم که فرمود: «ای جهر، صدایت به گونه‌ای نباشد که من بشنوم، بلکه به گونه‌ای باشد که خدا بشنود»[۱]. ابن حجر[۲]، افزوده است که همین خبر را ابن قانع از عبدالله بن حجر نقل کرده و ابواحمد عسکری از طریق وقّاصی از عبدالله بن جابر نقل کرده است، اما همان قول اول (یعنی عبدالله بن جهر) ترجیح دارد. من به خط ابن عبدالبر در حاشیه کتاب ابن سکن خوانده‌ام که گوید: از کسانی که ابن سکن نام نبرده، جهر است که از طریق دیگری از عثمان بن عبدالرحمان مخزومی که همان وقّاصی یاد شده است مانند همین خبر را نقل کرده، می‌گوید جهر به جز این روایت حدیثی ندارد. و به نظر من (ابن حجر) «وقّاص» ضعیف است چنان که این روایت از طریق دیگری از عبدالله بن حذافه سهمی نقل شده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲، ص۲۸۹؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۶۴۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۷۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۳.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۳.
- ↑ نیز، ر. ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۱۴۵؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۲۶.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «جهر ابوعبدالله»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۶.