جهم بن قیس عبدری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی فرزند عبد شرحبیل بن هاشم بن عبدمناف بن عبدالدار بن قصی[۱]، مکنی به ابوخزیمه بود[۲]. برخی نام او را «جهیم» گفته‌اند[۳] و در جد او به «عبد بن شرحبیل» یا «عبد شرحبیل» اختلاف کرده‌اند[۴]. مادرش «رهیمه» نام داشت و جهیم بن صلت، برادر مادری اوست[۵]. جهم از نخستین پیشگامان در اسلام در مکه بود[۶] سپس در اثر فشارهای مشرکان به مسلمانان او به همراه همسرش ام‌حرمله (یا: حریمله) دختر عبدالاسود و فرزندانش عمر و خزیمه به حبشه هجرت کردند[۷]. همسرش حریمله در حبشه درگذشت[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۴.
  2. ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۵۲۱؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۲۷.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۴.
  4. بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۳۱؛ ابن عبد البر، استیعاب، ج۱، ص۳۲۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۷۸.
  5. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱.
  6. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱؛ طبری، تاریخ، ج۱۱، ص۵۳۲.
  7. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۲۳.
  8. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱ و ج۸، ص۲۲۳؛ ابن عبدالبر، الدرر فی اختصار المغازی و السیر، ص۲۰۶.
  9. مرادی نسب، حسین، مقاله «جهم بن قیس عبدری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۷.