جهم بن کلده باهلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

با توجه به نسبت وی، باید او را از باهله، از قیس عیلان بن مضر[۱] دانست. ابن حجر[۲]، در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از وی یاد کرده، می‌گوید: در المختلف و المؤتلف دارقطنی از مظهر بن سعید باهلی از جدش مظهر بن جهم بن کلده از پدرش جهم نقل شده که گفت: هنگامی که خبر رحلت رسول خدا (ص) به ما رسید، ما در سوقه[۳] که همان جرعاء، از سرزمین باهلیان است، بودیم که مردم خانه‌های خود را خراب کردند و تا هفت شب خانه‌ای بنا نشد[۴]. شاید این تعبیر، کنایه از غم سنگین رحلت آن حضرت بر آنان باشد.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۴۵.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۴۰.
  3. از نواحی یمامه با نام آب با کوهی متعلق به باهلیان؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۸۵.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۴۰.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «جهم بن کلده باهلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۷.