حزم بن عمرو واقفی
آشنایی اجمالی
با توجه به نسبت وی، به احتمال، او منسوب به بنو واقف، تیره‌ای از اوس، از انصار است[۱]. ابن حجر[۲] می‌گوید: ابومعشر وی را در شمار گریه کنندگان (بکائین) دانسته است که چون زاد و توشه و مرکبی برای شرکت در غزوه تبوک نیافتند، گریستند و آیه ﴿تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ﴾[۳]. در شأن آنان نازل شده است. ابن حجر این گزارش را از ابوموسی مدینی به نقل از عبدان مروزی نقل کرده، می‌گوید: چنین چیزی را در کتاب التجرید و کتاب عبدان نیافتم.
ابن اثیر[۴] از شخص دیگری به نام «حزم بن عمرو»، بدون اشاره به نسبت «واقفی» نام می‌برد که غیر از فرد یاد شده است.[۵].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، الانساب، ج۵، ص۵۶۷.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۳.
- ↑ «و نه بر کسانی که چون نزد تو آمدند تا آنان را سوار کنی گفتی چیزی نمی‌یابم تا بر آن سوارتان کنم؛ بازگشتند در حالی که چشم‌هاشان لبریز از اشک بود از غم اینکه چیزی نمی‌یافتند تا (در این راه) ببخشند» سوره توبه، آیه ۹۲.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ص۴۷۲.
- ↑ ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «حزم بن عمرو واقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۴۵-۴۴.