خندق (مکان)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«خندق» را نامی برای محله‌ای بزرگ در جرجان و روستایی بزرگ در بیرون شهر قاهره که بدان «ثنیة الأصبغ بن عبدالعزیز بن مروان» می‌‌گویند، گفته‌اند.[۱] خندقی که شاپورپادشاه ایران - در کوفه بین ایران و اعراب حفر کرد نیز از دیگر مواضعی است که از آن در ذیل عنوان خندق نام برده شده است.[۲] اما مهمترین موضعی که از آن به عنوان خندق یاد شده است، مکانی حفر شده در اطراف مدینه است[۳] که در خلال جنگ احزاب و به پیشنهاد سلمان فارسی در اطراف مدینه حفر شد. از آنجا که مدینه را از سه طرف حرار مدینه احاطه کرده‌اند از این رو تنها راه امکان نفوذ مشرکان مکه به مدینه، سمت شمال غربی این شهر، بین سلع و قسمت سفلای حره وبره - که امروزه «حرة المدینة الغربیه» خوانده می‌‌شود - و نیز جانب شمال شرقی مدینه بین سلع و حره واقم، بود. بدین جهت، به دستور پیامبر(ص)، این خندق بین دو حره مذکور، در حالی که کوه سلع در پشت آن قرار داشت، حفر گردید؛ به عمقی که اگر دشمن در آن وارد شد، خروج از آن بر او دشوار باشد و به عرضی که پریدن اسب مشرکان از آن، امکان پذیر نباشد.[۴]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.
  4. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۱۴.