یوم الحساب
(تغییرمسیر از روز حساب)
مقدمه
از نامهای قیامت در قرآن کریم است[۱]. "حساب" به معنای شمردن است. مراد این است که هر مکلفی به روز قیامت، نتیجه اعمال و افعال خویش را خواهد دید و خداوند به حساب یکایک آنها میرسد. از قرآن برمیآید که حساب بندگان در قیامت، تنها به دست خداوند است[۲]. انسانها در مقام محاسبه یکسان نیستند و بنابر باورها و عقاید و اعمالشان دگرگوناند. برخی از آنان حسابی ندارند و برخی دیگر، آسان به حساب کشیده میشوند و برخی دیگر به صورتی سخت و دقیق. اما از پارهای روایات برمیآید که خداوند همه را به حساب میکشد مگر مشرکان؛ زیرا آنان بی حساب به دوزخ میروند[۳].[۴]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ﴿رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ﴾؛ سوره ابراهیم، آیه ۴۱.
- ↑ ﴿إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ﴾؛ سوره شعراء، آیه ۱۱۳.
- ↑ معاد، ۳/ ۹۰.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص ۴۸۱-۴۸۲.