سجاح

مقدمه

"سجاح" دختر حارث بن سُوید بن عقفان^[۱] یا دختر اوس بن حق^[۲] یا اوس بن حریز^[۳] نیز از جمله پیامبران دروغین بود که تقریباً همزمان با مسیلمه کذاب در میان بنی‌تمیم ادعای نبوت کرد^[۴]. او موفق شد "زَبَرقان بن بدر" و "عطارد بن حاجب"^[۵] و بسیاری از مردم بنی‌تمیم را پیرو خویش سازد^[۶]. طایفه هُذیل، مالک بن نویره^[۷]، بنو تغلب^[۸] وکیع (پسر مالک بن نویره)^[۹] نیز دعوت او را پذیرفتند و با وی متحد شدند^[۱۰].
سجّاح؛ علاوه بر جادوگری^[۱۱] و کهانت^[۱۲] برای جذب دیگران، همانند مسیلمه کذاب، سخنانی سجع‌گونه می‌گفت. در یکی از سخنان سجع‌گونه او آمده است: "سواران را آماده کنید و برای غارت آماده شوید و به سوی قبیله رباب، حمله برید که مانعی در مقابل آنها نیست"^[۱۳]. یکی از عقاید انحرافی او این بود که زن را در گرفتن دو شوهر آزاد می‌دانست^[۱۴]^[۱۵].

منابع

حاجی‌زاده، یدالله، مسیلمه کذاب، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲

پانویس

↑ علی بن حسین مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۴۸؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۷.
↑ احمد بن یحیی بلاذری، فتوح البلدان، ص۱۰۴؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۱۹۹.
↑ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۲۲۶.
↑ عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۴، ص۲۷۷؛ ابوحاتم رازی، اعلام النبوه، ص۲۶۳؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۲، ص۱۹۹-مؤذن او شبث بن ربعی یا جنیة بن طارق بود. احمد بن یحیی بلاذری، فتوح البلدان، ص۱۰۴؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۷.
↑ این دو نفر از نمایندگان بنی‌تمیم بودند که خدمت پیامبر رسیده بودند و اسلام آورده بودند.
↑ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵، ص۱۶۵؛ علی بن حسین مسعودی، التنبیه الاشراف، ص۲۴۸.
↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۹.
↑ از اقوام مادری‌اش. احمد بن یحیی بلاذری، فتوح البلدان، ص۱۰۴.
↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۹.
↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۹-۲۷۰.
↑ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵، ص۱۶۴.
↑ ابو حاتم رازی، اعلام النبوه، ص۲۶۴.
↑ اعدوا الرکاب و استعدوا للنهاب، ثم اغیروا علی الرباب، فلیس دونهم حجاب؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۷۰.
↑ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵، ص۱۶۵.
↑ حاجی‌زاده، یدالله، مسیلمه کذاب، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص:۲۸۱-۲۸۲.

[1] علی بن حسین مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۴۸؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۷.

[2] احمد بن یحیی بلاذری، فتوح البلدان، ص۱۰۴؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۱۹۹.

[3] ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۲۲۶.

[4] عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۴، ص۲۷۷؛ ابوحاتم رازی، اعلام النبوه، ص۲۶۳؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۲، ص۱۹۹-مؤذن او شبث بن ربعی یا جنیة بن طارق بود. احمد بن یحیی بلاذری، فتوح البلدان، ص۱۰۴؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۷.

[5] این دو نفر از نمایندگان بنی‌تمیم بودند که خدمت پیامبر رسیده بودند و اسلام آورده بودند.

[6] مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵، ص۱۶۵؛ علی بن حسین مسعودی، التنبیه الاشراف، ص۲۴۸.

[7] محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۹.

[8] از اقوام مادری‌اش. احمد بن یحیی بلاذری، فتوح البلدان، ص۱۰۴.

[9] محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۹.

[10] محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۹-۲۷۰.

[11] مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵، ص۱۶۴.

[12] ابو حاتم رازی، اعلام النبوه، ص۲۶۴.

[13] اعدوا الرکاب و استعدوا للنهاب، ثم اغیروا علی الرباب، فلیس دونهم حجاب؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۷۰.

[14] مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵، ص۱۶۵.

[15] حاجی‌زاده، یدالله، مسیلمه کذاب، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص:۲۸۱-۲۸۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]