سدیر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«سدیر» موضعی است در حیره که معمولاً با مکانی به نام خورنق ذکر می‌‌شود. از سدیر به عنوان نهر[۱] و به نقلی قصری در حیره[۲] یاد شده است. این قصر که با سه گنبد تو در تو (داخل در هم) نزدیک به خورنق قرار داشت، به فارسی «سه دله» یا «سه دل» خوانده می‌‌شد[۳] و بدین جهت، مردم منطقه آن را «سدلّی» می‌‌گفتند. سدیر در واقع تعریب سدلّی است که عرب با برگردان آن به عربی، آن را «سدیر» تلفظ کرده است.[۴] برخی نیز وجه تسمیه این مکان به سدیر را، کثرت سواد و درختانش گفته و در بیان علت نامگذاری این مکان بدین نام آورده‌اند که چون اعراب با نظر افکندن به سیاهی نخلش در حیرت فرو رفتند و گفتند: «ما هذا الا سدیر؛ این نیست مگر چیز شگفت انگیز».[۵] سدیر در کتاب «ابن فقیه»، موضعی بین نهر حیره تا نجف و تا کسکر به این سو معرفی شده است.[۶] این منطقه، ضمن در بر گرفتن کوفه، موقعیت سرزمینی بین دجله و فرات از مشرق کوفه تا واسط را نیز، شامل می‌‌شود. امروزه این سرزمین، زمین‌های گودی است بین بصره و بغداد که به مانند شب سیاه و منطقه‌ای است کشاورزی تحت نظارت خورنق. برخی بر این اعتقادند که این سرزمین با سبزی تیره‌اش شباهت بسیاری به شب مستور (سادر) دارد؛ از این رو بدان «سدیر» می‌‌گویند. علاوه بر این سدیر، برخی منابع از سرزمین دیگری در یمن به نام «سدیر» ذکری به میان آورده‌اند.[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۱.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۱.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۱.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۱.
  5. ابن فقیه، البلدان، ص۲۱۳؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۲۹-۷۳۰؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۱.
  6. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۲.
  7. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۱.
  8. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۱۵۵.