سهل بن قاسم نوشجانی در معارف و سیره رضوی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث سهل بن قاسم نوشجانی است. سهل بن قاسم نوشجانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سهل بن قاسم نوشجانی در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

از این راوی در کتب رجال ذکری نیست، و نامش فقط در روایت او از امام رضاS آمده است و روایت او را شیخ ابو جعفر طوسی در عیون الاخبار ذکر می‌کند، صدوق گوید: سهل بن قاسم نوشجانی گفت: امام رضاS در خراسان به من فرمودند: بین ما و شما خویشاوندی هست. گفتم: ما از کجا با شما خویشاوند شده‌ایم و نسبت ما با شما چیست؟

امامS فرمودند: هنگامی که عبدالله بن عامر بن کریز خراسان را گشود دو دختر از یزدجرد بن شهریار پادشاه ایران را اسیر کرد و برای عثمان بن عفان به مدینه فرستاد، عثمان یکی از آنها را به حسنS و دیگری را به حسینS بخشید، و آن دو بانو در منزل آن دو بزرگوار به هنگام تولد نوزاد درگذشتند و ما از این جهت با شما قرابت پیدا کرده‌ایم.

او دو حدیث از امام رضاS روایت می‌کند، او می‌گوید: مردی به حضرت رضاS عرض کرد: یابن رسول الله از عروة بن زبیر روایت می‌کنند که او گفته است: رسول خداa درگذشتند درحالی‌که از مردم تقیه می‌کردند. امامS فرمودند: بعد از این که آیه شریفه يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ بر حضرت رسولa فرود آمد، خداوند از وی ضمانت کرد و تقیه از او برداشته شد و اوامر خداوند را آشکار کرد، ولی قرشیان آن‌چه می‌خواستند انجام دادند، ولی قبل از اینکه این آیه نازل شود شاید تقیه‌ای بوده است.

منابع

1. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا