عبدالجلیل قزوینی
نصیرالدین عبدالجلیل بن محمد قزوینی رازی (۴۴۹ ق، لبنان) مشهور به عبدالجلیل قزوینی، وی از سخنوران به‌نام و بانفوذ ری بود و چنان‌که می‌گوید برای سخنرانی به مجالس بزرگان دعوت می‌شد و در پای سخنانش افراد زیادی از فِرَق مختلف حضور می‌یافتند. شرکت افراد مختلف از فِرَق گوناگون در پای سخنرانی فردی در دورانی که تبلیغات گسترده مذهبی وجود دارد و علاقه‌مندان به مذاهب مختلف می‌کوشند که پیروان خود را حفظ کنند و از گرایش آنان به مذاهب دیگر پیشگیری نمایند، گویای قدرت سخنوری و نفوذ کلام وی است. از سوی دیگر، بیانگر جایگاه خاندانش در جامعه است.
| عبدالجلیل قزوینی (نصیرالدین عبدالجلیل بن محمد قزوینی رازی) | |
|---|---|
 | |
| لقب | عبدالجلیل قزوینی |
| تاریخ درگذشت | ۵۶۰ ق |
| محل زندگی | شهر ری (ایران) |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | مرجع تقلید |
| منصب | محدث، فقیه، متکلم |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه اثناعشری |
| اطلاعات علمی | |
| تحصیلات | اجتهاد |
| استادان | اوحد الدین قزوینی، ابومنصور المظفر العبادی، ابوالوفاء عبدالجبار رازی |
| شاگردان | منتجب‌الدین رازی، سید واثق بالله بن احمد جبلی |
| آثار | «النقض» «تنزیه عایشه» «مفتاح الراحات فی فنون الحکایات» «البراهین فی امامة امیرالمؤمنین (ع)» «السؤالات و الجوابات» |
همچنین وی در علم حدیث و کلام از اندیشمندان سرشناس زمان خود، بلکه سرآمدِ آنها شد، تا آنجا که دانشمندان آن زمان، پاسخ‌گویی به شبهات مخالفان شیعه را به عهده او گذاشتند.
استادان
او تحصیلات دینی خود را نزد اساتیدی همچون: اوحد الدین قزوینی، ابومنصور المظفر العبادی، ابوالوفاء عبدالجبار رازی به اتمام رساند.
کتاب‌های منتشر شده
به زبان عربی
- النقض؛
- تنزیه عایشه؛
- مفتاح الراحات فی فنون الحکایات؛
- البراهین فی امامة امیرالمؤمنین (ع)؛
- السؤالات و الجوابات.