عبدالرحمن بن ابی‌بکر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

عبدالرحمن پسر ابوبکر بن ابی‌قحافه است. او از سابقین در اسلام بود. هنگامی که که رسول خدا (ص) و ابوبکر در غار مخفی بودند خوراک به آنها می‌رسانید و اخبار مکه را به آنها بازمی‌گفت. او در فتح مکه و غزوات طایف و حنین شرکت داشت و در طائف تیری به او اصابت کرد که چندی بعد بر اثر آن در گذشت. وی شاعر نیز بود[۱].[۲].

منابع

پانویس

  1. خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۴، ص ۹۹.
  2. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص ۱۴۸۹.