عبدالله بن حماد انصاری غفاری
آشنایی اجمالی
ابومحمد عبدالله بن حماد انصاری غفاری ساکن قم بود و شواهدی وجود دارد که وی در سال ۲۲۹ هـ زنده بود.[۱] انصاری امام صادق، امام کاظم[۲] و امام رضا(ع) را درک کرده و از ابی بصیر، عبدالله بن بکیر، سدیر صیرفی، محمد بن سنان، عبدالله بن سنان، معاویة بن عماد، مفضل بن عمر، ابان بن عثمان[۳] و عبدالله بن عبدالرحمن اصم روایت کرده است.[۴] احمد بن ابی عبدالله، عبدالله بن عمرو بن اشعث، ابراهیم بن اسحاق احمری و محمد بن حبیب ازدی از او روایت کرده‌اند.[۵] رجال شناسان وی را ثقه[۶] و از بزرگان شیعه دانسته‌اند.[۷] ابن غضائری او را در زمره کسانی قرار داده که از ائمه(ع) روایت نکرده‌اند.[۸] مرحوم خوئی معتقد است: اگر طبق بیان شیخ طوسی که راوی کتاب عبدالله بن حماد را احمد بن ابی عبدالله برقی می‌‌داند، عمل کنیم در آن صورت عبدالله انصاری با عبدالله بن حماد صحابی امام صادق(ع) مغایر و دو نفر می‌‌باشند، در حالی که این دو نام از آنِ یک نفر می‌‌باشد.[۹] او دو کتاب حدیثی دارد که یکی از آنها کوچک‌تر از دیگری بوده است[۱۰].[۱۱]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
