عبدالکریم بن عمرو بن صالح خثعمی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

عبدالکریم بن عمرو بن صالح خثعمی کوفی کرام عربی از اصحاب امام صادق، امام کاظم[۱] و امام رضا(ع) بود[۲] و از امام صادق و امام کاظم(ع) روایت کرد.[۳] خثعمی از راویانی چون ابی بصیر، ابن ابی یعفور، محمد بن مسلم و زراره روایت کرده و ابن ابی نجران، ابن ابی نصر، علی بن خالد و محمد بن سنان از او روایت نمودند.[۴] در مورد عبدالکریم اقوال مختلفی آمده است. شیخ طوسی در رجال طوسی خود او را واقفی پلید دانسته،[۵] اما نجاشی ضمن واقفی دانستن، او را ثقه و عین معرفی می‌‌کند.[۶] شیخ مفید او را از فقها و بزرگانی می‌‌داند که حلال و حرام از آنها اخذ می‌‌شود و می‌‌گوید: بر آنان طعن و ذمّی نیست.[۷] احتمال می‌‌رود توثیق وی به قبل از توقفش، و اعتقاد شیخ به پلیدی او به بعد از توقفش برگردد. او کتابی دارد که احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی آن را روایت کرده، گرچه از نام و محتوای آن چیزی گزارش نشده است[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی ۲۴ و ۴۸.
  2. اختیار معرفة الرجال ۱۰۴۹.
  3. رجال النجاشی ۲/۶۲.
  4. معجم الرجال الحدیث ۱۰/۶۸.
  5. رجال الطوسی ۳۵۴.
  6. رجال النجاشی ۲/۶۲.
  7. معجم الرجال الحدیث ۱۰/۶۶ و ۶۸.
  8. الفهرست (طوسی) ۱۰۹.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۰.