علی بن خطاب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

او از واقفیه است، شیخ در رجال خود او را از اصحاب امام کاظم(ع) می‌داند و گوید او واقفی بوده است. او از امام رضا(ع) فقط یک حدیث نقل کرده، او می‌گوید: در عرفه حضرت رضا(ع) را با چند نفر از عموزادگانش دیدم، علی بن موسی(ع) در نزدیک من توقف کرد، من در آن حال تب داشتم و حالم بسیار بد بود و تشنگی بر من غلبه کرده بود.

وی به یکی از غلامانش چیزی گفت که من آن را درک نکردم، غلام فرود آمد و مقداری آب آورد، آب را خورد و بقیه را بر سرش ریخت، بار دیگر فرمود: این ظرف را پُر از آب کن و به آن پیرمرد بده، علی بن خطاب گوید: غلام آب را برای من آورد و گفت: تب داری، گفتم: آری، گفت: از این آب بخوره من از آن آب خوردم تبم قطع گردید، یزید بن اسحاق گفت: وای بر تو منتظر چه هستی و چه می‌گویی، گفتم: ای برادر دست از من بازدار.[۱]

منابع

پانویس