علی بن رئاب کوفی طحان سعدی
آشنایی اجمالی
ابوالحسن علی بن رئاب کوفی طحان سعدی اهل کوفه و از موالی جرم، گروهی از قبیله قضاعه یا موالی بنی سعد بن بکر بود[۱] و در شمار اصحاب امام صادق(ع) یاد شده است[۲] و از آن حضرت و امام کاظم(ع)[۳] و همچنین از عمر بن اذینه[۴] روایت نقل کرده است. افرادی چون یونس بن عبدالرحمان،[۵] ابن ابی عمیر و ابن بکیر[۶] از او روایت نقل کردهاند. وی از بزرگان شیعه در زمان خود بود و از روایتگران فقه از ائمه(ع) به شمار میآمد.[۷] او محدثی ثقه[۸] و جلیل القدر[۹] بوده است. مسعودی مینویسد که وی از دانشمندان شیعه بود و با برادرش سمان بن رئاب کوفی طحان سعدی که از دانشمندان خوارج بود، در هر سال به مدت سه روز به مناظره میپرداخت.[۱۰] کتاب الوصیة والامامه و کتاب الدیات اثر اوست که حسن بن محبوب راوی این کتاب هاست[۱۱] و اثر دیگر او اصل بوده است[۱۲].[۱۳]
جستارهای وابسته
- سمان بن رئاب کوفی طحان سعدی (برادر)
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی ۲ / ۷۰.
- ↑ رجال الطوسی ۲۴۳.
- ↑ رجال النجاشی ۲ / ۷۰.
- ↑ تنقیح المقال ۲ / ۲۸۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۴۱۱.
- ↑ جامع الرواة ۱ / ۵۸۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۷۵.
- ↑ خلاصة الاقوال ۹۳.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۸۷.
- ↑ مروج الذهب ۳ / ۲۰۴.
- ↑ رجال النجاشی ۲ / ۷۰.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۸۷.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۴۷.