عمار بن معاویة بن اسلم دهنی عبدی کوفی بجلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از عمار بن معاویة البجلی)

آشنایی اجمالی

ابومعاویه عمار بن معاویة بن اسلم دهنی عبدی کوفی بجلی از موالی حکم بن نفیل،[۱] اهل کوفه[۲] و از قبیله بنی دهن بود.[۳] عمار از یاران و راویان امام صادق[۴] و امام باقر(ع) بود و از سعید بن جبیر، حکم بن عتیبه و مالک بن عمیر نیز روایت نموده است. روایتگرانی مانند فرزندش معاویه، شعبة بن حجاج، سفیان بن عینه، عبدالله بن شبرمه و عمر بن سعید ثوری[۵] از وی روایت نموده‌اند. وی از فقها[۶] و بزرگان شیعه و از جمله کسانی است که فقه را از ائمه(ع) روایت کرده‌اند.[۷] رجال‌نویسان او را صدوق[۸] و از افراد مورد اعتماد به شمار آورده‌اند.[۹] وی به سال ۱۳۳ هـ درگذشت.[۱۰] کتاب الحدیث اثر وی می‌‌باشد[۱۱].[۱۲]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تهذیب الکمال ۲۱/۲۰۸.
  2. الثقات ۵/۲۶۸.
  3. تنقیح المقال ۲/۳۱۷.
  4. رجال الطوسی ۲۵۰ تنقیح المقال ۲/۳۱۸.
  5. تهذیب الکمال ۲۱/۲۰۸.
  6. قاموس الرجال ۷/۹۵.
  7. الفهرست (الندیم) ۲۷۵.
  8. تقریب التهذیب ۲/۴۸.
  9. الجرح و التعدیل ۶/۳۹۰ میزان الاعتدال ۳/۱۷۰.
  10. سیر اعلام النبلاء ۶/۱۳۸.
  11. الذریعه /۳۵۲.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۶۳.