قسط در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

قسط‍‌ و عدل دو واژه مترادف‌اند. در بسیاری از روایات آمده است که خداوند، به وسیله ظهور مهدی (ع) زمین را پر از قسط‍‌ و عدل می‌سازد، پس از آن‌که از ظلم و ستم پر شده باشد[۱]. واژه "قسط‍‌" بیشتر در امور اقتصادی و توزیع اموال براساس عدالت اجتماعی میان افراد به کار می‌رود، و در مقابل "جور" قرار گرفته است. اما "عدل" معنای عامی دارد که شامل عدالت در تمام ابعاد از عقائد، فرهنگ، سیاست و... خواهد شد، که در مقابل "ظلم" است[۲]. "قسط‍‌" لقب امام زمان (ع) نیز معرفی شده است[۳].[۴]

قسط در فرهنگنامه آخرالزمان

قابض، قیامت، قسط، قوه قطب: در کتاب هدایه، حضرت بدین القاب نامیده شده است. این واژه‌ها به معنای گیرنده (ی حقوق ستمدیگان)، رستاخیز، دادگری، نیرومندی، پیشوا است. در حدیثی آمده است که دنیا هیچ‌گاه از قطب و چهار اوتاد و چهل ابدال و هفتاد نجیب و سیصد و شصت صالح خالی نخواهد بود که قطب همان حضرت مهدی (ع) است[۵].

منابع

پانویس

  1. کمال الدین، ص ۶۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۴.
  2. فرهنگ موعود، حسین کریمشاهی بیدگلی، ص ۱۸۹.
  3. نجم الثاقب، باب دوم.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۶۲.
  5. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۹۳.