محمد بن عباس بن علی بزاز
مقدمه
ابوعبدالله محمد بن عباس بن علی بن مروان بزاز مشهور به ابن حُجام از زندگانی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. نجاشی ابن حجام را از راویان بسیار موثق امامیه میداند که و احادیث محکم و متقن فراوانی از وی نقل شده است. [۱] طوسی ضمن آوردن وی در زمره راویانی که از امامان معصوم (ع) روایتی نقل نکردهاند، نوشته است ابن حجام به سال ۳۲۸ هجری زنده بود و هارون بن موسی تلعکبری از شاگردان وی بوده و از او حدیث شنیده و اجازه روایت داشته است. [۲]
آثار و تألیفات وی عبارتاند از: تأویل ما نزل فی النبی و آله (ص)، تأویل ما نزل فی شیعتهم، تأویل ما نزل فی اعدائهم، التفسیرالکبیر، الناسخ والمنسوخ، قرائة امیرالمؤمنین (ع)، قرائة اهل البیت (ع)، الاصول الدواجن علی مذهب العامه، الاوائل و المقنع فی الفقه. [۳] گفته شده کتابی که ابن حجام درباره نزول آیات در شأن اهل بیت (ع) نوشته، بینظیر بوده و هزار برگ بوده است. [۴].[۵]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱