ابن اخرم
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوعبداللّه محمد بن یعقوب بن یوسف نیشابوری شیبانی معروف به «ابن اخرم» اهل نیشابور بود و در سال ۲۵۰ هجری به دنیا آمد. او نزد کسانی چون علی بن حسن هلالی، ابراهیم بن عبداللّه سعدی، محمد بن عبدالوهاب فراء و محمد بن نصر مروزی علم حدیث آموخت و دیگر برای شنیدن حدیث بیشتر، مسافرتی نکرد و به هرآنچه آموخته بود، بسنده کرد. [۱] او را عالم، فاضل و محدث تراز اول نیشابور ـ پس از ابن شرقی ـ دانسته‌اند کسانی چون ابوبکر محمد بن اسحاق صبغی، حسان بن محمد فقیه، حاکم نیشابوری و یحیی بن ابراهیم مزکی از او روایت کرده‌اند. وی تمامی عمر خود را در نیشابور سپری کرد و پس از عمری تحصیل و تدریس، سرانجام در جمادی الثانی سال ۳۴۴ هجری از دنیا رفت. [۲] آثار او عبارت از: المستخرج علی الصحیحین، المسندالکبیر و الرسالة هستند[۳].[۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲
پانویس
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۵ / ۴۶۶.
- ↑ تذکره الحفاظ ۳ / ۸۶۴.
- ↑ هدیة العارفین ۲ / ۴۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۴۴۶-۴۴۷.