فیض کاشانی
ملا محمد بن مرتضی بن محمود کاشانی معروف به فیض کاشانی (متولد ۱۰۰۷ق کاشان/ متوفای ۱۰۹۱ق کاشان)، از علمای نامدار امامیه در قرن یازدهم هجری معاصر شاه عباس ثانی است که در فقه و حدیث و تفسیر و فلسفه، صاحب‌نظر و دارای تالیفات گران‌بهایی است. تحصیلات دینی خود را در محضر اساتیدی همچون: محمد تقی مجلسی، میرداماد، سید ماجد بحرانی، شیخ بهایی، ابوالقاسم فندرسکی، محمد بن حسن بن زین الدین عاملی، ملاصدرا به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس دروس دینی و پرورش شاگردانی چون محمد باقر مجلسی؛ ضیاء الدین محمد؛ قاضی سعید قمی؛ علم الهدی محمد بن محسن فیض کاشانی؛ ملا شاه فضل الله؛ شمس الدین محمد قمی؛ سید نعمت الله جزایری، چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است «الاربعین فی مناقب امیرالمؤمنین»، «المعارف تلخیص علم الیقین»، «جلاء العیون»، «الشافی»، «الوافی»، «مفاتیح الشرایع»، «قرة العیون»، «تفسیر صافی»، «الأصفی فی تفسیر القرآن» برخی از این آثار است[۱].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۸.