مفتوحة عنوة
مقدمه
- "مفتوحة عنوة" زمینی که مسلمانان به زور شمشیر از کفار گرفته و به قلمرو حکومت خویش درآورده باشند، گویند. چنین زمینی ملک امام و متعلق به عموم مسلمین است و در عصر حضور، جز به اذن امام نمیتوان در آن تصرف کرد. ولی در عصر غیبت، محل خلاف است که آیا مسلمانان، آن را مالک میشوند و قابل نقل است، یا به گونه اباحه در آن تصرف میکنند و نقل و انتقال، به تبع آثار متصرف خواهد بود[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۲۲.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۸۴.