نعمت امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از نعمت حضرت)

مقدمه

  • علاوه بر این‌که وجود حضرت، نعمت است، آن‌چه از نعمت‌ها که بندگان در آن غوطه‌ورند (از نعمت‌های ظاهری و باطنی) همه به برکت وجود شریف حضرت حجت (ع) است.
  • امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ[۱] می‌فرماید: نعیم ما هستیم[۲].
  • وجود امام، عظیم‌ترین نعمت‌های الهی است، زیرا که اصل سایر نعمت‌های ظاهری و باطنی است و از این‌جا است که در روایات آمده که همه مردم روز قیامت درباره نعیم مورد سؤال قرار می‌گیرند. البته نعمت‌های آن حضرت در زمان ظهورش نیز ویژگی خاصی دارد[۳]. چنان‌که اخباری در این‌باره وارد شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمود: امت من در زمان مهدی به نعمتی متنعم خواهند شد که هیچ‌گاه به مثل آن متنعم نگشته‌اند. آسمان باران رحمتش را بر آن‌ها می‌بارد و زمین هیچ گیاهی را رها نمی‌کند، مگر این‌که آن را برآورد[۴].
  • حضرت امیر (ع) در تفسیر آیه مبارکه: أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْرًا[۵]؛ آیا ندیدی آنان را که نعمت الهی را به کفر بدل ساختند، فرمود: ما آن نعمت هستیم که خداوند بر بندگانش عنایت کرده و به سبب ما رستگار می‌گردند آنان که روز قیامت رستگار می‌شوند[۶].
  • پس خود حضرت مهدی (ع) نعمت است و از آن‌جا که شکر نعمت واجب است، شیعیان باید شکر نعمت حضرت را چنین به جا بیاورند:
  1. شناخت قلبی و معرفت این نعمت والای الهی؛
  2. بیان کردن فضایل و نشر دلایل آن بزرگوار؛
  3. صدقه دادن برای سلامتی وجود آن حضرت؛
  4. تقرب جستن به آستانه او با انجام دادن کارهایی که موردپسند و مایه نزدیک شدن به درگاهش است؛
  5. اهتمام به دعاهای خالصانه برای تعجیل فرج آن حضرت[۷][۸].


منابع

پانویس

  1. سوره تکاثر، ۸.
  2. تفسیر برهان، ج ۴، ص ۵۰۳.
  3. مکیال المکارم، ج ۱، ص ۲۹۲.
  4. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۳.
  5. سوره ابراهیم، ۲۸.
  6. اصول کافی، ج ۱، ص ۲۱۷.
  7. مکیال المکارم، ج ۱، ص ۳۶۳.
  8. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۳۵.