نعمت باطن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از نعمت ظاهر)

مقدمه

  • وقتی از امام هفتم تفسیر آیه وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً[۱] را پرسیدند، فرمود: نعمت ظاهر، امام ظاهر و نعمت باطن، امام غائب است. پرسیده شد: آیا در میان شما کسی هست که غائب شود، فرمود: "آری، او کسی است که شخصا از دیدگان غائب می‌گردد، ولی یادش از دل‌های مؤمنان نمی‌رود. او دوازدهمین ما ائمه است، خداوند هرمشکلی را برای او آسان می‌کند و هرگردن‌کشی را به وسیله او سرکوب می‌نماید..."[۲][۳].


منابع

پانویس

  1. سوره لقمان، ۲۰.
  2. مهدی موعود، علی دوانی، ص ۱۹۹.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۳۴.