هزارهگرایی
مقدمه
- هزارهگرایی (Millennialism) میراث قدیم ادیان است که امروزه در جوامع مسیحی رواج یافته و در آینده نزدیک، شاهد آثار و نتایج آن خواهیم بود. این آرمان در یهودیت بسیار اوج گرفت و در مسیحیت -بهویژه در حدود سال ۱۰۰۰ میلادی- به نهایت اوج خود رسید. اکنون هزارهگرایی در جهان مسیحیت بیداد میکند و شور و التهاب این آرمان در آن جوامع بدان پایه است که پژوهشگران علوم اجتماعی و رسانههای جمعی گاهی از آن به عنوان "سندرم ۲۰۰۰" و "جنون هزارهای" یاد میکنند. این آرمان خاص مسیحیت نیست و نشانههایی از آن در اسلام و ادیان دیگر وجود دارد.
- دائرة المعارف بینالمللی علوم اجتماعی در مدخل (Millennialism) مینویسد: واژه لاتینی (Millennialism) و معادل یونانی آن Chilias در لغت بهمعنای یک دوره هزار ساله است. سنت هزاره بر ادبیات مکاشفهای یهود و کتاب مکاشفه یوحنا استوار است. براساس آن سنت، مسیح پس از اینکه بار دیگر به شکل یک جنگاور آشکار میشود، بر ابلیس پیروز خواهد گردید و او را در بند خواهد کرد. آنگاه ملکوت خدا را پدید خواهد آورد و شخصا به مدت ۱۰۰۰ سال حکم خواهد راند. قدیسانی که در ایمان ثابت مانده و جان بر سر آن نهادهاند، از خاک برمیخیزند و در پادشاهی او به کهانت میپردازند. در پایان این دوره، شیطان تا چندی آزاد خواهد ماند و سرانجام کشته خواهد شد. آنگاه رستاخیز همه مردگان، واپسین داوری و آخرین رستگاری فرا خواهد رسید.
- هزارهگرایی تا اندازهای به پیشگوییهای مربوط به آینده جهان ارتباط دارد و در جستجوی پاسخی برای سرنوشت انسان و جهان است.
و اما هزاره مسیحی؛ کتاب مکاشفه یوحنا از اعداد و ارقام سخن گفته است و دو عدد بسیار معروف در آن یافت میشود: ۱۰۰۰ و ۶۶۶. به گفته آن کتاب، حضرت عیسی (ع) شیطان را در بند میکند و مدت هزار سال با قدیسان خود و شهیدان آغاز مسیحیت که تعدادشان بسیار است، سلطنت مینماید. آنگاه شیطان اندکی آزاد میشود. شیطان برای جنگ با نیکان و تسخیر شهر قدس لشکر گرانی را فراهم میکند، ولی وی و سپاهش به اراده خدا نابود میشوند. این مسأله روشن بعدا تفسیرهای مختلفی گرفت.
- مثلا گروهی گفتند سلطنت هزار ساله حضرت عیسی مسیح (ع)، به بهشت مربوط میشود؛ زیرا شیطان به آنجا راهی ندارد. درباره تقدم و تأخر این رویدادها نیز گرایشهای گوناگونی پدید آمد که مکتبهای "پیش هزاره" "پس هزاره" و "نفی هزاره" از آن جمله است.
هزارهگرایی همراه انتظار موعود، از یهودیت به مسیحیت سرایت کرد و به علت ناتمام ماندن رسالت حضرت عیسی مسیح (ع) (ع) در مسیحیت ادامه یافت[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ نشریه موعود، ش ۱۹، ص ۱۴.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۷۴.