امامت از دیدگاه خوارج: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{امامت}}
{{امامت}}
{{خرد}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[امامت در کلام اسلامی]]''' و از فروع مدخل کلان '''[[امامت]]''' است. مدخل‌های وابسته به این بحث:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امامت از دیدگاه امامیه]] | [[امامت از دیدگاه اسماعیلیه]] | [[امامت از دیدگاه زیدیه]] | [[امامت از دیدگاه اهل سنت]] | [[امامت از دیدگاه غلات]] | [[امامت از دیدگاه خوارج]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امامت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
[[امامت‌]] نزد گروههای‌ گوناگون‌ [[خوارج]] ([[اهل‌ تحکیم‌]])، از نظر مفهومی‌، کاملاً پیوسته‌ با [[حکومت‌]] بوده‌، اما آنچه‌ [[امامت‌]] [[خوارج]] ([[محکمه‌|مُحَکِّمه‌]]) را از [[اهل سنت]] متمایز می‌ساخته‌، نوع‌ آرمانهایی‌ بوده‌ است‌ که‌ هر یک‌ در سایه [[امامت‌]] دنبال‌ می‌کرده‌اند. در صحنه تاریخ‌ نیز همین‌ اختلاف‌ در آرمانها موجب‌ شده‌ است‌ تا [[محکمه‌]] از همان‌ [[عصر خلفای‌ نخستین‌]]، راه‌ خود را از [[عامه مسلمانان‌]] جدا سازند و در صدد برآیند تا امامتی‌ کوچک‌، متناسب‌ با آرمانهای‌ خویش‌ بنیان‌ گذارند. تصور موجود در میان‌ گروهی‌ از [[صحابه‌]] در عصر دو [[خلیفه]] نخست‌، مبنی‌ بر اینکه‌ بر ایشان‌ لازم‌ است‌ تا با حساسیت‌، عملکرد [[امام]] در [[جامعه اسلامی]] را پی‌گیری‌ کنند و در صورت‌ مشاهده تخلفی‌ از جانب‌ او، واکنشی‌ مناسب‌ از خود نشان‌ دهند، مبنای‌ آرمان‌ [[امامت‌]] در میان‌ [[محکمه‌]] است‌. به‌ عنوان‌ نمونه‌، در خطبه‌ای‌ از [[خلیفه‌]] [[عمر]] چنین‌ آمده‌ است‌ که‌ در صورت‌ وفا نکردن‌ [[امام]] [[مسلمانان‌]] به‌ وظایف‌ و تخطی‌ از [[حدود شریعت‌]]، بر [[مؤمنان‌]] واجب‌ می‌گردد که‌ او را از [[امامت‌]] [[خلع‌]] کنند <ref>مثلاً نک: ابن‌شبه‌، عمر، تاریخ‌ المدینة، به‌ کوشش‌ فهیم‌ محمد شلتوت‌، ج۲، ۶۷۵.</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23022/10/3910 دانشنامه بزرگ اسلامی، ج ۱۰، ص ۳۹۱۰.]</ref>.  
[[امامت‌]] نزد گروههای‌ گوناگون‌ [[خوارج]] ([[اهل‌ تحکیم‌]])، از نظر مفهومی‌، کاملاً پیوسته‌ با [[حکومت‌]] بوده‌، اما آنچه‌ [[امامت‌]] [[خوارج]] ([[محکمه‌|مُحَکِّمه‌]]) را از [[اهل سنت]] متمایز می‌ساخته‌، نوع‌ آرمانهایی‌ بوده‌ است‌ که‌ هر یک‌ در سایه [[امامت‌]] دنبال‌ می‌کرده‌اند. در صحنه تاریخ‌ نیز همین‌ اختلاف‌ در آرمانها موجب‌ شده‌ است‌ تا [[محکمه‌]] از همان‌ [[عصر خلفای‌ نخستین‌]]، راه‌ خود را از [[عامه مسلمانان‌]] جدا سازند و در صدد برآیند تا امامتی‌ کوچک‌، متناسب‌ با آرمانهای‌ خویش‌ بنیان‌ گذارند. تصور موجود در میان‌ گروهی‌ از [[صحابه‌]] در عصر دو [[خلیفه]] نخست‌، مبنی‌ بر اینکه‌ بر ایشان‌ لازم‌ است‌ تا با حساسیت‌، عملکرد [[امام]] در [[جامعه اسلامی]] را پی‌گیری‌ کنند و در صورت‌ مشاهده تخلفی‌ از جانب‌ او، واکنشی‌ مناسب‌ از خود نشان‌ دهند، مبنای‌ آرمان‌ [[امامت‌]] در میان‌ [[محکمه‌]] است‌. به‌ عنوان‌ نمونه‌، در خطبه‌ای‌ از [[خلیفه‌]] [[عمر]] چنین‌ آمده‌ است‌ که‌ در صورت‌ وفا نکردن‌ [[امام]] [[مسلمانان‌]] به‌ وظایف‌ و تخطی‌ از [[حدود شریعت‌]]، بر [[مؤمنان‌]] واجب‌ می‌گردد که‌ او را از [[امامت‌]] [[خلع‌]] کنند <ref>مثلاً نک: ابن‌شبه‌، عمر، تاریخ‌ المدینة، به‌ کوشش‌ فهیم‌ محمد شلتوت‌، ج۲، ۶۷۵.</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23022/10/3910 دانشنامه بزرگ اسلامی، ج ۱۰، ص ۳۹۱۰.]</ref>.  


۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش