سلطه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

در پاسخ این اشکال باید به دو نکته توجه داشت:

'''ثانیاً''': حجت یکی از معانی سبیل است و تفسیر سبیل به معنی حجت در این [[روایات]] به معنی حمل لفظ به یکی از معانی آن می‌باشد و هرگز به معنی آن نیست که سبیل به جز حجت و دلیل مفهوم دیگری ندارد<ref>ر.ک: بجنوردی، القواعد الفقهیة، ج۱، ص۱۵۹.</ref>. بی‌شک غلبه و [[استیلا]] به صورت [[تشریعی]] و غلبه و استیلا از طریق حجت و [[برهان]] و غلبه و [[پیروزی]] به معنی خارجی [[عینی]] همگی از مصادیق مفهوم سبیل و غلبه است وقتی یک مصداق آن (پیروزی خارجی) قابل قبول در مفهوم آیه نباشد به دلیل اینکه خود [[قرآن]] از مغلوب شدن [[مسلمین]] سخن گفته است {{متن قرآن|إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ}}<ref>«اگر زخمی به شما (در احد) برسد زخمی همانند آن به آن گروه رسیده است، و ما این روزگاران را میان مردم (دست به دست) می‌گردانیم» سوره آل عمران، آیه ۱۴۰.</ref> بنابراین مصداق دیگر در عموم معنی [[سبیل]] باقی خواهد ماند {{متن حدیث|لقرآن ظهر و بطن و للبطن بطنا}}<ref>ر.ک: تفسیر مرآة الأنوار، ص۴.</ref>.