امامت از دیدگاه خوارج: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امامت‌]] نزد گروههای‌ گوناگون‌ [[خوارج]] ([[اهل‌ تحکیم‌]])، از نظر مفهومی‌، کاملاً پیوسته‌ با [[حکومت‌]] بوده‌، اما آنچه‌ [[امامت‌]] [[خوارج]] ([[محکمه‌|مُحَکِّمه‌]]) را از [[اهل سنت]] متمایز می‌ساخته‌، نوع‌ آرمانهایی‌ بوده‌ است‌ که‌ هر یک‌ در سایه [[امامت‌]] دنبال‌ می‌کرده‌اند. در صحنه تاریخ‌ نیز همین‌ اختلاف‌ در آرمانها موجب‌ شده‌ است‌ تا [[محکمه‌]] از همان‌ [[عصر خلفای‌ نخستین‌]]، راه‌ خود را از [[عامه مسلمانان‌]] جدا سازند و در صدد برآیند تا امامتی‌ کوچک‌، متناسب‌ با آرمانهای‌ خویش‌ بنیان‌ گذارند. تصور موجود در میان‌ گروهی‌ از [[صحابه‌]] در عصر دو [[خلیفه]] نخست‌، مبنی‌ بر اینکه‌ بر ایشان‌ لازم‌ است‌ تا با حساسیت‌، عملکرد [[امام]] در [[جامعه اسلامی]] را پی‌گیری‌ کنند و در صورت‌ مشاهده تخلفی‌ از جانب‌ او، واکنشی‌ مناسب‌ از خود نشان‌ دهند، مبنای‌ آرمان‌ [[امامت‌]] در میان‌ [[محکمه‌]] است‌. به‌ عنوان‌ نمونه‌، در خطبه‌ای‌ از [[خلیفه‌]] [[عمر]] چنین‌ آمده‌ است‌ که‌ در صورت‌ وفا نکردن‌ [[امام]] [[مسلمانان‌]] به‌ وظایف‌ و تخطی‌ از [[حدود شریعت‌]]، بر [[مؤمنان‌]] واجب‌ می‌گردد که‌ او را از [[امامت‌]] [[خلع‌]] کنند <ref>مثلاً نک: ابن‌شبه‌، عمر، تاریخ‌ المدینة، به‌ کوشش‌ فهیم‌ محمد شلتوت‌، ج۲، ۶۷۵.</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23022/10/3910 [[حسن انصاری|انصاری، حسن]]، دانشنامه بزرگ اسلامی، ج ۱۰، ص ۳۹۱۰.]</ref>.